υποπεψία

η, Ν

ιατρ. η μείωση τής πεπτικής ικανότητας τού γαστρικού υγρού, η οποία εκδηλώνεται με μη φυσιολογικές ζυμώσεις.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υπ(ο)-* + πέψη + κατάλ. -ία (πρβλ. υπερ-πεψία)].